ἰσασμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἰσασμός	οἱ	ἰσασμοί
γενική	τοῦ	ἰσασμοῦ	τῶν	ἰσασμῶν
δοτική	τῷ	ἰσασμῷ	τοῖς	ἰσασμοῖς
αιτιατική	τὸν	ἰσασμόν	τοὺς	ἰσασμούς
κλητική ὦ!		ἰσασμέ		ἰσασμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἰσασμώ
γεν-δοτ	τοῖν		ἰσασμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἰσασμός < αρχαία ελληνική ἰσάζω < ἴσος

Ουσιαστικό

ἰσασμός αρσενικό

• το να κάνει κάτι ίσο με κάτι άλλο, εξίσωση, ομοιότητα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἰσάζω και ἴσος

Πηγές

• Μοντανάρι (Montanari), Φράνκο (Franco) (2013). Σύγχρονο λεξικό της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Παπαδήμας. 
• ἰσασμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.