χωροφύλακας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	χωροφύλακας	οι	χωροφύλακες & χωροφυλάκοι
γενική	του	χωροφύλακα	των	χωροφυλάκων
αιτιατική	τον	χωροφύλακα	τους	χωροφύλακες & χωροφυλάκους
κλητική		χωροφύλακα		χωροφύλακες & χωροφυλάκοι
Και με δεύτερους, λαϊκούς τύπους στον πληθυντικό. Και κλητική ενικού στην καθαρεύουσα ή σε ειρωνικό ύφος: χωροφύλαξ.
Κατηγορία όπως «χωροφύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χωροφύλακας < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή χωροφύλαξ (φύλακας περιοχής). Συγχρονικά αναλύεται σε χώρ(α) + -ο- + -φύλακας.

Προφορά

ΔΦΑ : /xo.ɾoˈfi.la.kas/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χω‐ρο‐φύ‐λα‐κας

Ουσιαστικό

χωροφύλακας αρσενικό

1. (γενικότερα, επάγγελμα) μέλος της χωροφυλακής
2. (ειδικότερα) ο κατώτατος βαθμός στη χωροφυλακή
3. (μεταφορικά) που επιτηρεί, που επιβάλλει τη θέλησή του στους άλλους

   ↪ από τότε που ήρθε η θεία μας στο σπίτι μουσαφίρισσα, έχουμε μόνιμα ένα χωροφύλακα που δεν του ξεφεύγει τίποτα!

Συνώνυμα

• τζανταρμάς

Μεταφράσεις

    μέλος της χωροφυλακής

αγγλικά : gendarme (en) αραβικά : دركي (ar) (darakiyy) γαλλικά : gendarme (fr) γερμανικά : Gendarm (de) γεωργιανά : ჟანდარმი (ka) (žandarmi) εσπεράντο : ĝendarmo (eo) ιαπωνικά : 憲兵 (ja) (kenpei) κινεζικά : 宪兵 (zh) (xiànbīng) (憲兵)

Πηγές

• χωροφύλακας - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας