προδιάθεση
Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | προδιάθεση | οι | προδιαθέσεις |
| γενική | της | προδιάθεσης* | των | προδιαθέσεων |
| αιτιατική | την | προδιάθεση | τις | προδιαθέσεις |
| κλητική | προδιάθεση | προδιαθέσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, προδιαθέσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- προδιάθεση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή προδιάθεσις < προδιατίθημι < αρχαία ελληνική πρό + διατίθημι. Μορφολογικά, προ-, διάθεση
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /pɾoˈðʝa.θe.si/ & /pɾoˈði̯a.θe.si/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐δι‐ά‐θε‐ση
Ουσιαστικό
επεξεργασία
προδιάθεση θηλυκό
- η τάση που έχει κάποιος να κάνει κάτι (έμφυτη ή επίκτητη)
- η ψυχική διάθεση κάποιου προς πρόσωπα, ιδεολογίες ή καταστάσεις, σωστή ή λανθασμένη, που έχει δημιουργηθεί εκ των προτέρων
- (ιατρική) η τάση κάποιου να προσβάλλεται από ορισμένες ασθένειες, η ευπάθεια που έχει προς αυτές
Συγγενικά επεξεργασία
- → δείτε τις λέξεις προδιαθέτω, διαθέτω και θέτω
Μεταφράσεις
επεξεργασία
προδιάθεση