μυττωτός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	μυττωτός	οἱ	μυττωτοί
γενική	τοῦ	μυττωτοῦ	τῶν	μυττωτῶν
δοτική	τῷ	μυττωτῷ	τοῖς	μυττωτοῖς
αιτιατική	τὸν	μυττωτόν	τοὺς	μυττωτούς
κλητική ὦ!		μυττωτέ		μυττωτοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μυττωτώ
γεν-δοτ	τοῖν		μυττωτοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μυττωτός < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μυττωτός αρσενικό (& μυσωτός & ιωνικός τύπος  μυσσωτός)

1. (γαστρονομία) έδεσμα που παρασκευάζεται με ζύμη που περιέχει ανακατεμένα διάφορα υλικά, όπως τυρί, μέλι, σκόρδο κ.ά.

   ※  οἴμοι τάλας μυττωτὸν ὅσον ἀπώλεσα (Αριστοφάνης, Αχαρνείς, 174)

   ※  αἰτίαι δὲ δυσεντερίης μυρίαι, ἐπίκαιροι δὲ, ἀπεψίαι , ψύξιες συνεχέες, δριμέων πρόσαρσις, μυττωτῶν, κρομμύου αὐτοῦ, σκορόδου, κρεῶν παλαιῶν δριμέων ἐδωδή. (Αρεταίος, Περί δυσεντερίης, 2,9)

   ※  Ἱππῶνάξ φησί που· θύννον τε καὶ μυττωτὸν ἡμέρας πάσας δαινύμενος, ὥσπερ Λαμψακηνὸς εὐνοῦχος, κατέφαγεν. (Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί (επιτομή), 2, 1, 136)

   (γαστρονομία) είδος σκορδαλιάς

Πηγές

• μυττωτός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• μυττωτός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.