καθομολόγηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	καθομολόγηση	οι	καθομολογήσεις
γενική	της	καθομολόγησης*	των	καθομολογήσεων
αιτιατική	την	καθομολόγηση	τις	καθομολογήσεις
κλητική		καθομολόγηση		καθομολογήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, καθομολογήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καθομολόγηση < (καθομολογώ) καθομολογη- + -ση απόδοση για τη γαλλική profession

Προφορά

ΔΦΑ : /ka.θo.moˈlo.ʝi.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐θο‐μο‐λό‐γη‐ση

Ουσιαστικό

καθομολόγηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του καθομολογώ, όρκος αποδοχής, (ένορκη) δέσμευση, ομολογία

Άλλες μορφές

• καθομολογία

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις καθομολογώ, ομολογώ, ομού και λέγω

Πολυλεκτικοί όροι

• καθομολόγηση πίστεως: ομολογία / παραδοχή πίστης
• καθομολόγηση διδάκτορος: η ένορκη δέσμευση φοιτητών που λαμβάνουν το πτυχίο τους ότι θα σεβαστούν όσα προβλέπει η επιστήμη τους, την ηθική και τους νόμους, καθώς και η σχετική τελετή ορκωμοσίας
  • (ειδικότερα) καθομολόγηση ιατρού: η δέσμευση τήρησης της ιπποκρατικής δεοντολογίας

Μεταφράσεις

    καθομολόγηση

→ δείτε τις λέξεις αποδοχή, δέσμευση και ομολογία