κήρυκας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κήρυκας	οι	κήρυκες
γενική	του	κήρυκα	των	κηρύκων
αιτιατική	τον	κήρυκα	τους	κήρυκες
κλητική		κήρυκα		κήρυκες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κήρυκας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κῆρυξ από την αιτιατική «τὸν κήρυκα»

• για τη σημασία: «κήρυκας ιδεών» > σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική héraut

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈci.ɾi.kas/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κή‐ρυ‐κας

Ουσιαστικό

κήρυκας αρσενικό

1. αυτός που φέρνει μια είδηση, ο αγγελιοφόρος
2. αυτός που με ιδιαίτερο ζήλο προσπαθεί να κάνει ευρύτερα γνωστή, να διαδώσει, να κηρύξει μια θρησκεία ή μια ιδέα

Συγγενικά

• αδιακήρυκτος
• ακήρυκτος, ακήρυχτος
• ιεροκήρυκας
• κηρύσσω & συγγενικά
• κήρυγμα
• κήρυξη
• κηρύκειο

Μεταφράσεις

    κήρυκας

αγγλικά : herald (en) γαλλικά : héraut (fr)