επιφοίτηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	επιφοίτηση	οι	επιφοιτήσεις
γενική	της	επιφοίτησης*	των	επιφοιτήσεων
αιτιατική	την	επιφοίτηση	τις	επιφοιτήσεις
κλητική		επιφοίτηση		επιφοιτήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, επιφοιτήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιφοίτηση < ελληνιστική κοινή ἐπιφοίτησις < αρχαία ελληνική ἐπιφοιτάω / ἐπιφοιτῶ < ἐπί + φοιτάω / φοιτῶ

Προφορά

ΔΦΑ : /e.piˈfi.ti.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πι‐φοί‐τη‐ση

Ουσιαστικό

επιφοίτηση θηλυκό

• (κυριολεκτικά) (αρχαιοπρεπές) ο ερχομός σε κάποιον ή κάτι, η άφιξη

Πολυλεκτικοί όροι

1. η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος:
   1. (θρησκεία) η έλευση του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους την ημέρα της Πεντηκοστής με τη μορφή πύρινων γλωσσών
   2. (μεταφορικά) (ειρωνικό) η φώτιση, η θεία έμπνευση
2. δι’ επιφοιτήσεως: (μεταφορικά) (ειρωνικό) με ξαφνική έμπνευση, πνευματική αναλαμπή ή απόκτηση γνώσεως και σοφίας

Συγγενικά

• επιφοιτώ
• → δείτε τις λέξεις επί και φοιτώ

Συνώνυμα

• επίπνοια

Μεταφράσεις

    επιφοίτηση

αγγλικά : afflation (en), intervention (en) γερμανικά : Erleuchtung (de)