αρμπουρέτο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	αρμπουρέτο	τα	αρμπουρέτα
γενική	του	αρμπουρέτου	των	αρμπουρέτων
αιτιατική	το	αρμπουρέτο	τα	αρμπουρέτα
κλητική		αρμπουρέτο		αρμπουρέτα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αρμπουρέτο < (άμεσο δάνειο) ιταλική arboretto < arboro < λατινική arbor < παλαιά λατινικά arbōs / arbōsis < πρωτοϊταλική *arðōs < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₂erHdʰ- (μεγάλος, αναπτύσσομαι)

Ουσιαστικό

αρμπουρέτο αρσενικό

1. (ναυτικός όρος, ιδιωματισμός) άλλη μορφή του άρμπουρο / άλμπουρο
2. (ναυτικός όρος, ιδιωματισμός) το ψηλότερο (μπροστά ή πίσω) άρμπουρο ενός ιστιοφόρου
3. (ναυτικός όρος, ιδιωματισμός) το πίπολο

Μεταφράσεις

    αρμπουρέτο

αγγλικά : topmast (en)