αργολογώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αργολογώ < μεσαιωνική ελληνική ἀργολογῶ < αρχαία ελληνική ἀργός + λέγω αργο-

Ρήμα

αργολογώ

1. αερολογώ, φλυαρώ
2. αφαιρώ από το αμπέλι τους αργούς, τους άχρηστους βλαστούς, τις παραφυάδες

   ≈ συνώνυμα: βλαστοκοπώ, κορφολογώ

   Κατὰ τὰς διαφόρους ὥρας τοῦ ἔτους, ἐβοτάνιζε, ἀργολογοῦσε, ἐμάζωνε ἐλιές, ἐξενοδούλευε. (Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Η σταχομαζώχτρα)

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αργολογώ	αργολογούσα	θα αργολογώ	να αργολογώ		αργολογώντας
β' ενικ.	αργολογείς	αργολογούσες	θα αργολογείς	να αργολογείς	(αργολόγει)
γ' ενικ.	αργολογεί	αργολογούσε	θα αργολογεί	να αργολογεί
α' πληθ.	αργολογούμε	αργολογούσαμε	θα αργολογούμε	να αργολογούμε
β' πληθ.	αργολογείτε	αργολογούσατε	θα αργολογείτε	να αργολογείτε	αργολογείτε
γ' πληθ.	αργολογούν(ε)	αργολογούσαν(ε)	θα αργολογούν(ε)	να αργολογούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αργολόγησα	θα αργολογήσω	να αργολογήσω		αργολογήσει
β' ενικ.		αργολόγησες	θα αργολογήσεις	να αργολογήσεις	αργολόγησε
γ' ενικ.		αργολόγησε	θα αργολογήσει	να αργολογήσει
α' πληθ.		αργολογήσαμε	θα αργολογήσουμε	να αργολογήσουμε
β' πληθ.		αργολογήσατε	θα αργολογήσετε	να αργολογήσετε	αργολογήστε
γ' πληθ.		αργολόγησαν αργολογήσαν(ε)	θα αργολογήσουν(ε)	να αργολογήσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αργολογήσει	είχα αργολογήσει	θα έχω αργολογήσει	να έχω αργολογήσει
β' ενικ.	έχεις αργολογήσει	είχες αργολογήσει	θα έχεις αργολογήσει	να έχεις αργολογήσει
γ' ενικ.	έχει αργολογήσει	είχε αργολογήσει	θα έχει αργολογήσει	να έχει αργολογήσει
α' πληθ.	έχουμε αργολογήσει	είχαμε αργολογήσει	θα έχουμε αργολογήσει	να έχουμε αργολογήσει
β' πληθ.	έχετε αργολογήσει	είχατε αργολογήσει	θα έχετε αργολογήσει	να έχετε αργολογήσει
γ' πληθ.	έχουν αργολογήσει	είχαν αργολογήσει	θα έχουν αργολογήσει	να έχουν αργολογήσει

Μεταφράσεις

    αργολογώ