έγγλυμμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	έγγλυμμα	τα	εγγλύμματα
γενική	του	εγγλύμματος	των	εγγλυμμάτων
αιτιατική	το	έγγλυμμα	τα	εγγλύμματα
κλητική		έγγλυμμα		εγγλύμματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έγγλυμμα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἔγγλυμμα < ἐγγλύφω < ἐν + γλύφω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈeŋ.ɣli.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : έγ‐γλυμ‐μα

παρώνυμο: έγκλημα /ˈeŋ.ɡli.ma/

Ουσιαστικό

έγγλυμμα ουδέτερο

• (αρχαιοπρεπές) γλυφή, κοσμητικό χάραγμα

  ≈ συνώνυμα: εγγλυφή

Συγγενικά

• έγγλυφος
• εγγλύφω

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .