ἵππος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἵππος	οἱ/αἱ	ἵπποι
γενική	τοῦ/τῆς	ἵππου	τῶν	ἵππων
δοτική	τῷ/τῇ	ἵππῳ	τοῖς/ταῖς	ἵπποις
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἵππον	τοὺς/τὰς	ἵππους
κλητική ὦ!		ἵππε		ἵπποι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἵππω
γεν-δοτ	τοῖν		ἵπποιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «ἵππος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἵππος < (κληρονομημένο) πρωτοελληνική *íkkʷos < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁éḱwos < *h₁oh₁ḱu (ταχύς, ὠκύς)

Ουσιαστικό

ἵππος αρσενικό ή θηλυκό

1. (θηλαστικό ζώο) ο ίππος, το άλογο
   • (θηλυκό) η φοράδα
2. όργανο βασανιστηρίων
3. (ιχθυολογία) είδος ψαριού
4. (θηλυκό) το ιππικό

   ≈ συνώνυμα: ἱπποσύνη

Συγγενικά

• ἱππο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἱππο- στο Βικιλεξικό
• πάνω από 450 Λέξεις με -ιππ- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

Πηγές

• ἵππος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἵππος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.