ἀλθαία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀλθαίᾱ	αἱ	ἀλθαῖαι
γενική	τῆς	ἀλθαίᾱς	τῶν	ἀλθαιῶν
δοτική	τῇ	ἀλθαίᾳ	ταῖς	ἀλθαίαις
αιτιατική	τὴν	ἀλθαίᾱν	τὰς	ἀλθαίᾱς
κλητική ὦ!		ἀλθαίᾱ		ἀλθαῖαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀλθαίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀλθαίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀλθαία < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀλθαία θηλυκό

1. (φυτό) αλθαία
2. (φυτό) δεντρομολόχα
3. (φυτό) νερομολόχα

Συνώνυμα

• ἱβίσκος (ο συριακός)

Πηγές

• ἀλθαία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.