όροφος

Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	όροφος	οι	όροφοι
γενική	του	ορόφου & όροφου	των	ορόφων
αιτιατική	τον	όροφο	τους	ορόφους
κλητική		όροφε		όροφοι
Κατηγορία όπως «όροφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

όροφος < αρχαία ελληνική ὄροφος < ἐρέφω

όροφος αρσενικό

χώρος οικοδομής ανάμεσα σε δύο οροφές που αποτελείται από ένα ή περισσότερα διαμερίσματα που βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο (ο όρος δεν εφαρμόζεται στο υπόγειο, το ισόγειο, ή τον ημιώροφο)
πρώτος όροφος

τρίτος όροφος