ψόλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ψόλος	οἱ	ψόλοι
γενική	τοῦ	ψόλου	τῶν	ψόλων
δοτική	τῷ	ψόλῳ	τοῖς	ψόλοις
αιτιατική	τὸν	ψόλον	τοὺς	ψόλους
κλητική ὦ!		ψόλε		ψόλοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ψόλω
γεν-δοτ	τοῖν		ψόλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

ψόλος, -ου αρσενικό

• καπνός, αιθάλη

  ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Απόσπασμα 24 ή 23 @books.google.gr, @books.google.gr

  ἐπιβωμίῳ ψόλῳ ή κἀπιβωμίῳ ψόλῳ

Συγγενικά

• ψολόεις

Πηγές

• ψόλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ψόλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.