σκουλαρίκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σκουλαρίκι	τα	σκουλαρίκια
γενική	του	σκουλαρικιού	των	σκουλαρικιών
αιτιατική	το	σκουλαρίκι	τα	σκουλαρίκια
κλητική		σκουλαρίκι		σκουλαρίκια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκουλαρίκι < μεσαιωνικό ελληνικό σχολαρίκιον < χαρακτηριστικό στρατιωτών του πρώιμου βυζαντινού κράτους, οι οποίοι ονομάζονταν scholarii < αρχαία ελληνική σχολή η πλήρης φράση: σχολαρικόν ενώτιον (το ενώτιο του σχολάριου). Σχολαρικόν > σχολαρίκιον> σκολαρίκι > σκουλαρίκι.

Προφορά

ΔΦΑ : /sku.laˈɾi.ci/

Ουσιαστικό

σκουλαρίκι

σκουλαρίκι ουδέτερο

• κόσμημα, συνήθως μεταλλικό, το οποίο φοράται από τρύπα, συνήθως του λοβού του αυτιού

Συνώνυμα

• ενώτιο

Εκφράσεις

• τα λόγια μου να τα κάνεις σκουλαρίκια (:για να τα ακούς συνέχεια να κουδουνίζουν στα αυτιά σου ή ίσως από τη βυζαντινή έννοια, δηλαδή να τα μάθεις καλά)

Μεταφράσεις

    σκουλαρίκι

αγγλικά : earring (en) γαλλικά : boucle d’oreille (fr) γερμανικά : Ohrring (de) δανικά : ørering (da) τουρκικά : küpe (tr)