σιαγών

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σῐᾱγων-, σῐᾱγον-
ονομαστική	ἡ	σιαγών	αἱ	σιαγόνες
γενική	τῆς	σιαγόνος	τῶν	σιαγόνων
δοτική	τῇ	σιαγόνῐ	ταῖς	σιαγόσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σιαγόνᾰ	τὰς	σιαγόνᾰς
κλητική ὦ!		σιαγών		σιαγόνες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σιαγόνε
γεν-δοτ	τοῖν		σιαγόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κανών' όπως «κανών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σιαγών < + -ών → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σιαγών, -όνος θηλυκό

• (ανατομία) η σιαγόνα, είτε η άνω είτε η κάτω

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : σιηγών

Συνώνυμα

• γνάθος

Συγγενικά

• προσιαγών
• σιαγόνιον (> μεσαιωνική ελληνική σαγόνιον > σαγόνι)
• σιαγονίτης, σιαγονίτης μῦς|grc}}

Πηγές

• σιαγών - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σιαγών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.