σαργάνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σαργάνη	αἱ	σαργάναι
γενική	τῆς	σαργάνης	τῶν	σαργανῶν
δοτική	τῇ	σαργάνῃ	ταῖς	σαργάναις
αιτιατική	τὴν	σαργάνην	τὰς	σαργάνᾱς
κλητική ὦ!		σαργάνη		σαργάναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σαργάνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		σαργάναιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σαργάνη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σαργάνη, -ης θηλυκό

1. πλέγμα, πλεξίδα
2. (ελληνιστική σημασία) καλάθι, κοφίνι

Άλλες μορφές

• ταργάνη

Συγγενικά

• σαργανίδιον: υποκοριστικό του σαργάνη
• σαργάνιον
• σαργανίς

Πηγές

• σαργάνη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σαργάνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.