πριμικίριος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πριμικίριος	οι	πριμικίριοι
γενική	του	πριμικίριου	των	πριμικίριων
αιτιατική	τον	πριμικίριο	τους	πριμικίριους
κλητική		πριμικίριε		πριμικίριοι
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πριμικίριος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή πριμικήριος < λατινική primicerius

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾi.miˈci.ɾi.os/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πρι‐μι‐κί‐ρι‐ος

Ουσιαστικό

πριμικίριος αρσενικό

1. (εκκλησιαστικός όρος) τίτλος κληρικών της ορθόδοξης αλλά και καθολικής εκκλησίας
2. (αξίωμα, ιστορία) τίτλος που κατείχαν αξιωματούχοι στο βυζαντινό ανάκτορο

Συγγενικά

• (επώνυμα)
  • Πριμηκύρης
  • Πριμικίριος
  • Πριμηκήριος

Μεταφράσεις

    πριμικίριος