πραίτωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πραιτωρ-, πραιτορ-
ονομαστική	ὁ	πραίτωρ	οἱ	πραίτορες
γενική	τοῦ	πραίτορος	τῶν	πραιτόρων
δοτική	τῷ	πραίτορῐ	τοῖς	πραίτορσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	πραίτορᾰ	τοὺς	πραίτορᾰς
κλητική ὦ!		πραῖτορ		πραίτορες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πραίτορε
γεν-δοτ	τοῖν		πραιτόροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «κτήτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πραίτωρ < (άμεσο δάνειο) λατινική praetor

Ουσιαστικό

πραίτωρ αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) πραίτορας

Σημειώσεις

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	πραιτωρ-
ονομαστική	ὁ	πραίτωρ	οἱ	πραίτωρες
γενική	τοῦ	πραίτωρος	τῶν	πραιτώρων
δοτική	τῷ	πραίτωρῐ	τοῖς	πραίτωρσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	πραίτωρᾰ	τοὺς	πραίτωρᾰς
κλητική ὦ!		πραίτωρ		πραίτωρες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πραίτωρε
γεν-δοτ	τοῖν		πραιτώροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πραίτωρ' όπως «πραίτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

• κλίνεται και ως μονόθεμο και ως διπλόθεμο

Πηγές

• πραίτωρ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.