οἰφόλης

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

οἰφόλης < οἴφ(ω) + -όλης

Ουσιαστικό

οἰφόλης αρσενικό, (θηλυκό οἰφόλις)

• άσεμνος, ακόλαστος, λάγνος

  ※  6ος πκε αιώνας, Επιγραφή από τον Τριπόταμο της Τήνου. IG XII,5. @epigraphy.packhum.org

  Πυρίης Ἀκήστορος
  οἰφόλης
  <ἤ>θρησα, καταπύγων.

Πηγές

• οἴφω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.