ντιν

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ντιν < ηχομιμητική λέξη

Επιφώνημα

ντιν

• λέξη που αποδίδει τον (οξύ) ήχο καμπάνας ή κουδουνιού

  ※  Με το κουδούνι στο λαιμό εις τους γκρεμούς περπάτει· | ντιν ντιν κουδούνιζε κοντά εις το στερνό κρεβάτι.

  Διονύσιος Σολωμός (1798-1857), «Ο θάνατος της ορφανής» (από τα μεταθανάτια Ευρισκόμενα του ποιητή, που εξέδωσε το 1859 ο Ιάκωβος Πολυλάς).

Σημειώσεις

• κατά κανόνα χρησιμοποιείται επαναληπτικά (ντιν. ντιν, […], ντιν) ή σε συνδυασμό με άλλες συναφείς ηχομιμητικές λέξεις, όπως στα ντιν νταν (ή ντιν-νταν) και ντιν-νταν-ντον

Δείτε επίσης

• ντριν

Μεταφράσεις

    ντιν

αγγλικά : ding (en) ρωσικά : дзынь (ru)