μετεωροσκόπιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μετεωροσκόπιον	τὰ	μετεωροσκόπιᾰ
γενική	τοῦ	μετεωροσκοπίου	τῶν	μετεωροσκοπίων
δοτική	τῷ	μετεωροσκοπίῳ	τοῖς	μετεωροσκοπίοις
αιτιατική	τὸ	μετεωροσκόπιον	τὰ	μετεωροσκόπιᾰ
κλητική ὦ!		μετεωροσκόπιον		μετεωροσκόπιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μετεωροσκοπίω
γεν-δοτ	τοῖν		μετεωροσκοπίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μετεωροσκόπιον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική μετεωροσκόπ(ος) + -ιον

Ουσιαστικό

μετεωροσκόπιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (αστρονομία) το μετεωροσκόπιο

  άλλες μορφές: μετεωροσκοπεῖον

Πηγές

• μετεωροσκόπιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.