λαγώς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	λᾰγω-
ονομαστική	ὁ	λαγώς	οἱ	λαγῴ
γενική	τοῦ	λαγώ	τῶν	λαγών
δοτική	τῷ	λαγῴ	τοῖς	λαγῴς
αιτιατική	τὸν	λαγών & λαγώ	τοὺς	λαγώς
κλητική ὦ!		λαγώς		λαγῴ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λαγώ
γεν-δοτ	τοῖν		λαγῴν
2η κλίση - αττικόκλιτα, Κατηγορία 'νεώς' όπως «νεώς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λαγώς < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *sleh₁g- (δειλός, αδύναμος). Συγγενές με τα (λατινικά) laxus, (σανσκριτικά) लङ्ग (laṅga, αδύνατος), (πρωτογερμανική) *lakana-

Ουσιαστικό

λαγώς αρσενικό

1. (θηλαστικό ζώο) λαγός
2. (πτηνό) είδος πτηνού (μνημονεύεται μαζί με χελιδόνια)
3. (ιχθυολογία) είδος ψαριού (lepus marinus)
4. (αστερισμός) ονομασία αστερισμού
5. είδος επιδέσμου

Άλλες μορφές

• λαγῶς
• ιωνικός τύπος , δωρικός τύπος , αττικός τύπος : λαγός
• επικός τύπος : λαγωός

Συγγενικά

• λάγινος
• λαγίον
• λαγοδαίτης
• λαγοθήρας
• λαγοθηρέω/λαγοθηρῶ
• λαγοκτονέω/λαγοκτονῶ
• λαγωβόλον
• λαγωδάριον
• λαγῴδιον
• λαγωοβόλος
• λαγῷος

Πηγές

• λαγώς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λαγώς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.