κουλές

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κουλές	οι	κουλέδες
γενική	του	κουλέ	των	κουλέδων
αιτιατική	τον	κουλέ	τους	κουλέδες
κλητική		κουλέ		κουλέδες
Κατηγορία όπως «καφές» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κουλές < (άμεσο δάνειο) τουρκική kule < περσική قله < αραβική قَلْعَة (qalʿä, φρούριο)

Ουσιαστικό

κουλές αρσενικό

1. πύργος

   ※  Το όνομά του πρίν ήτο Πύργος του Αίματος ( Κανλί Κουλές ) , εσχάτως δε μόνον εις τα 1908 οι Νεότουρκοι του επέρασαν ένα λευκόν ασβέστωμα και τον μετονόμασαν αύθις Λευκός Πύργος ( Μπεάζ - Κουλέ ) . » (Ιστορία του Βαλκανοτουρκικού πολέμου, Ηλίας Οικονομόπουλος, Εκδ. Κατάστημα Κωστόπουλου και Πετράκου, 1914, σελ. 1028 [1])

2. κάστρο

Συγγενικά

• κούλια

Δείτε επίσης

• καλές

Μεταφράσεις

    κουλές

→ δείτε τις λέξεις κάστρο και πύργος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

κουλές θηλυκό

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, θηλυκού γένους (κουλή) του κουλός