κομπωμένος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κομπωμένος < μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος κομπώνω (με επιθετική λειτουργία)

Μετοχή

κομπωμένος, -η, -ον

1. ψεύτικος, απατηλός

   ※  16ος/17ος αιώνας ⌘ Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος/Γ, στίχ. 453 (453-454)

   Κ' ίντα φωτιά ήψε στην καρδιά μιά Αγάπη κομπωμένη,
   άφαντη, και προσωρινή, και καταφρονεμένη;

2. «φαντασμένος»

Κλιτικοί τύποι

• κομπωμένη (ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού θηλυκού γένους)

Πηγές

• κομπώνω -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• κομπώνω σελ.248, Τόμος 8 & σελ.249, Τόμος 8 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.