επιφώνημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	επιφώνημα	τα	επιφωνήματα
γενική	του	επιφωνήματος	των	επιφωνημάτων
αιτιατική	το	επιφώνημα	τα	επιφωνήματα
κλητική		επιφώνημα		επιφωνήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιφώνημα < ελληνιστική ἐπιφώνημα < ἐπιφωνέω

Ουσιαστικό

επιφώνημα ουδέτερο

• (γραμματική) άκλιτη λέξη που φανερώνει αβεβαιότητα, αηδία, απορία, άρνηση, ειρωνεία, έπαινο, ευχή, θαυμασμό, κάλεσμα, λύπη, παρακίνηση, περίπαιγμα, πόνο, στενοχώρια, κλπ.

Συγγενικά

• επιφώνηση

Πολυλεκτικοί όροι

• επιφωνηματική έκφραση : κάθε λέξη ή έκφραση που χρησιμοποιείται σαν επιφώνημα

Μπορεί να είναι ουσιαστικό, επίθετο, ρήμα, επίρρημα ή και (σύντομη) φράση.

Μεταφράσεις

    επιφώνημα

αγγλικά : interjection (en) γαλλικά : exclamation (fr), interjection (fr) ισπανικά : interjección (es), exclamación (es) πολωνικά : wykrzyknik (pl) τσεχικά : citoslovce (cs)