δολοφόνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	δολοφόνος	οι	δολοφόνοι
γενική	του/της	δολοφόνου	των	δολοφόνων
αιτιατική	τον/τη	δολοφόνο	τους/τις	δολοφόνους
κλητική		δολοφόνε		δολοφόνοι
Κατηγορία όπως «ζωγράφος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δολοφόνος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δολοφόνος < δόλος + φόνος

Προφορά

ΔΦΑ : /ðo.loˈfo.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δο‐λο‐φό‐νος

Ουσιαστικό

δολοφόνος αρσενικό ή θηλυκό (θηλυκό & δολοφόνισσα)

1. που σκόπιμα και εκ προμελέτης αφαιρεί τη ζωή κάποιου άλλου
2. (κατ’ επέκταση) οτιδήποτε προκαλεί το θάνατο πολλών ανθρώπων
3. (μεταφορικά) ο καταστροφέας

Συγγενικά

• δολοφονία
• δολοφονικός
• δολοφόνα
• δολοφονώ

Μεταφράσεις

    δολοφόνος

αγγλικά : assassin (en), killer (en), murderer (en) ρουμανικά : asasin (ro) ρωσικά : убийца (ru) τουρκικά : katil (tr)