δμώς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	δμώς	οἱ	δμῶες
γενική	τοῦ	δμωός & δμῶος	τῶν	δμώων
δοτική	τῷ	δμωΐ	τοῖς	δμωσῐ́(ν) & δμώεσσι(ν)επικός
αιτιατική	τὸν	δμῶᾰ	τοὺς	δμώᾰς
κλητική ὦ!		δμώς		δμῶες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δμῶε
γεν-δοτ	τοῖν		δμώοιν
Εξαίρεση στον τονισμό γενικής πληθυντικού. όπως το μονοσύλλαβα με εξαιρέσεις.
3η κλίση, Κατηγορία 'Τρώς' όπως «Τρώς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δμώς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

δμώς, -ωός αρσενικό (θηλυκό δμωή)

• δούλος (αρχικά από αιχμαλωσία και κατόπιν, γενικότερα), αιχμάλωτος πολέμου

Άλλες μορφές

• δμῶος
• δμῳός

Συγγενικά

• δαμάω
• δαμάζω
• δαμνάω
• δάμνημι
• δμωή
• δμώϊος
• ὑποδμώς

Πηγές

• δμώς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δμώς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.