διατύπωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διατύπωσῐς	αἱ	διατυπώσεις
γενική	τῆς	διατυπώσεως	τῶν	διατυπώσεων
δοτική	τῇ	διατυπώσει	ταῖς	διατυπώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	διατύπωσῐν	τὰς	διατυπώσεις
κλητική ὦ!		διατύπωσῐ		διατυπώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διατυπώσει
γεν-δοτ	τοῖν		διατυπωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διατύπωσις < διατυπόω / διατυπῶ + -σις < → δείτε τη λέξη τύπος. Μορφολογικά αναλύεται σε δια- + τύπωσις.

Ουσιαστικό

διατύπωσις, -εως θηλυκό

1. πλήρης μορφή, τελική μορφή
2. σχηματοποίηση
3. διάπλαση

Συγγενικά

• διατύπωμα
• διατυπωτικός
• προδιατύπωσις

→ και δείτε τις λέξεις διατυπόω, τύπωσις και τύπος

Πηγές

• διατύπωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.