αναπλωρίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αναπλωρίζω < μεσαιωνική ελληνική ἀναπλωρίζω < πλώρα < αρχαία ελληνική πρῷρα

Ρήμα

αναπλωρίζω

• πλέω με την πλώρη αντίθετα στο ρεύμα (ή τον άνεμο)

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αναπλωρίζω	αναπλώριζα	θα αναπλωρίζω	να αναπλωρίζω		αναπλωρίζοντας
β' ενικ.	αναπλωρίζεις	αναπλώριζες	θα αναπλωρίζεις	να αναπλωρίζεις	αναπλώριζε
γ' ενικ.	αναπλωρίζει	αναπλώριζε	θα αναπλωρίζει	να αναπλωρίζει
α' πληθ.	αναπλωρίζουμε	αναπλωρίζαμε	θα αναπλωρίζουμε	να αναπλωρίζουμε
β' πληθ.	αναπλωρίζετε	αναπλωρίζατε	θα αναπλωρίζετε	να αναπλωρίζετε	αναπλωρίζετε
γ' πληθ.	αναπλωρίζουν(ε)	αναπλώριζαν αναπλωρίζαν(ε)	θα αναπλωρίζουν(ε)	να αναπλωρίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αναπλώρισα	θα αναπλωρίσω	να αναπλωρίσω		αναπλωρίσει
β' ενικ.		αναπλώρισες	θα αναπλωρίσεις	να αναπλωρίσεις	αναπλώρισε
γ' ενικ.		αναπλώρισε	θα αναπλωρίσει	να αναπλωρίσει
α' πληθ.		αναπλωρίσαμε	θα αναπλωρίσουμε	να αναπλωρίσουμε
β' πληθ.		αναπλωρίσατε	θα αναπλωρίσετε	να αναπλωρίσετε	αναπλωρίστε
γ' πληθ.		αναπλώρισαν αναπλωρίσαν(ε)	θα αναπλωρίσουν(ε)	να αναπλωρίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αναπλωρίσει	είχα αναπλωρίσει	θα έχω αναπλωρίσει	να έχω αναπλωρίσει
β' ενικ.	έχεις αναπλωρίσει	είχες αναπλωρίσει	θα έχεις αναπλωρίσει	να έχεις αναπλωρίσει
γ' ενικ.	έχει αναπλωρίσει	είχε αναπλωρίσει	θα έχει αναπλωρίσει	να έχει αναπλωρίσει
α' πληθ.	έχουμε αναπλωρίσει	είχαμε αναπλωρίσει	θα έχουμε αναπλωρίσει	να έχουμε αναπλωρίσει
β' πληθ.	έχετε αναπλωρίσει	είχατε αναπλωρίσει	θα έχετε αναπλωρίσει	να έχετε αναπλωρίσει
γ' πληθ.	έχουν αναπλωρίσει	είχαν αναπλωρίσει	θα έχουν αναπλωρίσει	να έχουν αναπλωρίσει

Μεταφράσεις

    αναπλωρίζω