πρῷρα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πρῷρᾰ	αἱ	πρῷραι
γενική	τῆς	πρῴρᾱς	τῶν	πρῳρῶν
δοτική	τῇ	πρῴρᾳ	ταῖς	πρῴραις
αιτιατική	τὴν	πρῷρᾰν	τὰς	πρῴρᾱς
κλητική ὦ!		πρῷρᾰ		πρῷραι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πρῷρᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		πρῴραιν
Εδώ, το καθαρό α (που ακολουθεί το ρ ή φωνήεν) δεν είναι μακρό, αλλά κατ' εξαίρεσιν, βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σφαῖρα' όπως «σφαῖρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρῷρα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πρῷρα

• → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)

Πηγές

• πρῷρα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πρῷρα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.