Χαιρωνεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Χαιρωνεύς	οἱ	Χαιρωνεῖς
γενική	τοῦ	Χαιρωνέως	τῶν	Χαιρωνέων
δοτική	τῷ	Χαιρωνεῖ	τοῖς	Χαιρωνεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Χαιρωνέᾱ	τοὺς	Χαιρωνέᾱς
κλητική ὦ!		Χαιρωνεῦ		Χαιρωνεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Χαιρωνεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Χαιρωνέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Χαιρωνεύς < αρχαία ελληνική Χαιρών(εια) + -εύς

Ουσιαστικό

Χαιρωνεύς αρσενικό (θηλυκό Χαιρωνίς)

• (ελληνιστική κοινή) (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος της Χαιρώνειας

Πηγές

• Χαιρωνεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.