norm

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

norm < γαλλική norme < παλαιά γαλλική norme < λατινική norma

Ουσιαστικό

norm ^(en)

1. ο κανόνας
2. (μαθηματικά) η νόρμα, μία συνάρτηση που ορίζεται πάνω σε ένα διανυσματικό χώρο και η οποία αναθέτει ένα μη αρνητικό πραγματικό αριθμό σε κάθε διάνυσμα.

Συγγενικά

• normal

Δείτε επίσης

• Norm_(mathematics) στην αγγλική Βικιπαίδεια