déchéance

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

déchéance < déchoir

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
déchéance	déchéances

déchéance ^(fr) θηλυκό

1. η πτώση, ο ξεπεσμός

   ≈ συνώνυμα: chute, décadence, déclin, disgrâce

2. (νομική) η απώλεια ενός δικαιώματος ή μιας λειτουργίας, αποτέλεσμα μιας κύρωσης