ὠμηστής

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ὠμηστής	οἱ	ὠμησταί
γενική	τοῦ	ὠμηστοῦ	τῶν	ὠμηστῶν
δοτική	τῷ	ὠμηστῇ	τοῖς	ὠμησταῖς
αιτιατική	τὸν	ὠμηστήν	τοὺς	ὠμηστᾱ́ς
κλητική ὦ!		ὠμηστᾰ́		ὠμησταί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὠμηστᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		ὠμησταῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ποιητής' όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὠμηστής < ὠμός

Ουσιαστικό

ὠμηστής ( & δωρικός τύπος  ο ὠμηστάς, η ονομ.πληθ. αναφέρεται και ὠμῆσται)

1. το σαρκοβόρο πλάσμα, που τρώει ωμή σάρκα με συνήθως (όχι πάντα) άγριο τρόπο (ο Κέρβερος, τα σκυλιά, το λεοντάρι, αλλά και τα ψάρια)
2. κυριολεκτικά ή μεταφορικά και για σκληρούς, βάρβαρους ανθρώπους

   ὠμηστής καὶ ἄπιστος ἀνήρ

Συνώνυμα

• ὠμοφάγος,ος, ον
• ὠμοβρώς ο και η
• ὠμόσιτος,ος,ον

Συγγενικά

• ὠμοβόειος,α,ον
• ὠμοβοέη
• ὠμογέρων
• ὠμοδακής,ής,ές
• ὠμόδροπος,ος,ον
• ὠμοθετέω
• ὠμόθυμος,ος,ον
• ὠμοκρατής,ής,ές
• ὠμοτόκος,ος,ον
• ὠμόφρων ο και η
• ὠμοφρόνως