ὅστις

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὅστις < ὅς + τίς

Αντωνυμία

ὅστις, ἥτις, ὅ τι

• (αναφορική αντωνυμία) όποιος, ο οποίος

Συγγενικά

• ὅς
• ὅσπερ

Κλίση

η αναφορική αντωνυμία «ὅστις»
	ενικός			πληθυντικός			δυϊκός
↓	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	όλα τα γένη	θηλυκό (σπάνια)
ονομαστική	ὅστις	ἥτις	ὅ τι	οἵτινες	αἵτινες	ἅτινα, ἅττα	ὥτινε	ἅτινε
γενική	οὗτινος, ὅτου	ἧστινος	οὗτινος, ὅτου	ὧντινων, ὅτων	ὧντινων	ὧντινων, ὅτων	οἷντινοιν	αἷντινοιν
δοτική	ᾧτινι, ὅτῳ	ᾗτινι	ᾧτινι, ὅτῳ	οἷστισι(ν), ὅτοις	αἷστισι(ν)	οἷστισι(ν), ὅτοις	οἷντινοιν	αἷντινοιν
αιτιατική	ὅντινα	ἥντινα	ὅ τι	οὕστινας	ἅστινας (ᾱ)	ἅτινα / ἅττα	ὥτινε	ἅτινε
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες
επική κλίση σημειώνονται οι διαφορετικοί τύποι
↓	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό & ουδέτερο	θηλυκό
ονομαστική	ὅτις		ὅ ττι			ἅσσα
γενική	ὅττεο, ὅττευ, ὅτευ		ὅττεο, ὅττευ, ὅτευ		ὅτων
δοτική	ὅτεῳ		ὅτεῳ	ὁτέοισι		ὁτέοισι
αιτιατική	ὅτινα		ὅ ττι	ὅτινας		ἅσσα
Κατηγορία:Επικοί τύποι