ὄρχις

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὄρχις < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *h₃erǵʰi-

Ουσιαστικό

ὄρχις αρσενικό

1. (ανατομία) (αρσενικό) όρχις
2. (ανατομία) ωοθήκη (για τις γυναίκες)

Συγγενικά

• ἄνορχος
• ἔνδορχις
• ἔνορχις
• ἐνόρχης
• ἔνορχος
• κρύπτορχος
• κρυψόρχης
• κρύψορχις
• ὀρχείδιον
• ὀρχίδιον
• Ὀρχιεύς
• ὀρχιπεδάω
• ὀρχιπεδέω
• ὀρχιπέδη
• ὀρχιπεδίζω
• ὀρχίπεδον
• ὀρχιτομέω
• ὀρχοτομέω
• ὀρχοτομία
• τριόρχης
• τρίορχος

Κλίση

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ὄρχῐς	οἱ	ὄρχεις & ὄρχιες  (ιωνικός)
γενική	τοῦ	ὄρχεως & ὄρχιος	τῶν	ὄρχεων
δοτική	τῷ	ὄρχει	τοῖς	ὄρχεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ὄρχῐν	τοὺς	ὄρχεις
κλητική ὦ!		ὄρχῐ		ὄρχεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὄρχει
γεν-δοτ	τοῖν		ὀρχέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὄρχῐς	αἱ	ὄρχεις
γενική	τῆς	ὄρχεως	τῶν	ὄρχεων
δοτική	τῇ	ὄρχει	ταῖς	ὄρχεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ὄρχῐν	τὰς	ὄρχεις
κλητική ὦ!		ὄρχῐ		ὄρχεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὄρχει
γεν-δοτ	τοῖν		ὀρχέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ὄρχις θηλυκό

1. (φυτό) το φυτό σαλέπι, που οι ρίζες του έχουν παρόμοιο σχήμα (Orchis papilionacea, Orchis longicruris)
2. (φυτό) είδος ελιάς

   ≈ συνώνυμα: ὀρχάς

Πηγές

• ὄρχις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὄρχις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.