ὀροφουργός

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ὀροφουργός	οἱ	ὀροφουργοί
γενική	τοῦ	ὀροφουργοῦ	τῶν	ὀροφουργῶν
δοτική	τῷ	ὀροφουργῷ	τοῖς	ὀροφουργοῖς
αιτιατική	τὸν	ὀροφουργόν	τοὺς	ὀροφουργούς
κλητική ὦ!		ὀροφουργέ		ὀροφουργοί
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὀροφουργός < ὀροφή + -ουργός

Ουσιαστικό

ὀροφουργός αρσενικό

• (επάγγελμα) κατασκευαστής οροφών

  ※  Οὐρανίας ἁψῖδος, ὀροφουργέ Κύριε καί τῆς Ἐκκλησίας δομῆτορ, σύ με στερέωσον, ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ σῇ, τῶν ἐφετῶν ἡ ἀκρότης, τῶν πιστῶν τό στήριγμα, μόνε Φιλάνθρωπε.

  Παρακλητικός Κανόνας του Αγίου Εφραίμ, Ωδή Γ'

  ≈ συνώνυμα: ὀροφωτής

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ὄροφον

Πηγές

• ὀροφουργός - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)