ἔοικα

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἔοικα: παρακείμενος με σημασία ενεστώτα του αμάρτυρου ρήματος *εἴκω (όχι του εἴκω που σήμαινε ενδίδω) με θέματα εἰκ-m οἰκ- και ικ-

Ρήμα

ἔοικα

1. μοιάζω, είμαι όμοιος με, φαίνομαι, φαίνομαι πιθανός, μάλλον είμαι

   ↪ ἔοικε σημαίνοντι... (θα έλεγα ότι σημαίνει, μοιάζει να σημαίνει...)

   ↪ ἔοικεν τοῦτο ἀτόπῳ (σαν να μη στέκει αυτό)

   (Χρειάζεται στοιχεία παραθέματος)

   ↪ ἔοικα δέ τοι παραείδειν ὥς τε θεῷ

   μοιάζω να σου τραγωδώ λες και είσαι θεός, μοιάζει, είναι σαν να τραγουδώ σε θεό

2. (απρόσωπο στο γ΄ πρόσωπο) φαίνεται, έτσι μοιάζει

   ↪ ὡς ἔοικε (όπως φαίνεται)

Άλλες μορφές

• ιωνικός τύπος : οἶκα

Παράγωγα

Μετοχή στις μορφές:

• ἐοικώς, ἐοικυῖα, ἐοικός
• εἰκώς, εἰκυῖα, εἰκός
• οἰκώς, οἰκυῖα, οἰκός (ιωνικός τύπος )

Ουσιαστικοποιημένα

• ουδέτερο: ἐοικός / εἰκός / οἰκός
• ουδέτερο, πληθυντικός: ἐοικότα / εἰκότα / οἰκότα
• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Σύνθετα

• προσέοικα

Κλίση

• → λείπει η κλίση

  απαντούν οι τύποι (συνήθως στο γ ' πρόσωπο):

• παρατ.εἶκα, μέλλοντας εἴξω, αόρ. εἶξα παρακ. ἔοικα υπερσ. ἐᾠκειν-ᾔκειν με σημασία παρατατικού απαρ. ἐοικέναι-εἰκέναι'

Πηγές

• ἔοικα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἔοικα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.