ἑστηκώς

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἑστηκώς	ἡ	ἑστηκυῖᾰ	τὸ	ἑστηκός
γενική	τοῦ	ἑστηκότος	τῆς	ἑστηκυίᾱς	τοῦ	ἑστηκότος
δοτική	τῷ	ἑστηκότῐ	τῇ	ἑστηκυίᾳ	τῷ	ἑστηκότῐ
αιτιατική	τὸν	ἑστηκότᾰ	τὴν	ἑστηκυῖᾰν	τὸ	ἑστηκός
κλητική ὦ!		ἑστηκώς		ἑστηκυῖᾰ		ἑστηκός
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἑστηκότες	αἱ	ἑστηκυῖαι	τὰ	ἑστηκότᾰ
γενική	τῶν	ἑστηκότων	τῶν	ἑστηκυιῶν	τῶν	ἑστηκότων
δοτική	τοῖς	ἑστηκόσῐ(ν)	ταῖς	ἑστηκυίαις	τοῖς	ἑστηκόσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	ἑστηκότᾰς	τὰς	ἑστηκυίᾱς	τὰ	ἑστηκότᾰ
κλητική ὦ!		ἑστηκότες		ἑστηκυῖαι		ἑστηκότᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἑστηκότε	τὼ	ἑστηκυίᾱ	τὼ	ἑστηκότε
γεν-δοτ	τοῖν	ἑστηκότοιν	τοῖν	ἑστηκυίαιν	τοῖν	ἑστηκότοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυκώς' όπως «λελυκώς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ἑστηκώς, -υῖα, -ός

• μετοχή ενεργητικού παρακειμένου (ἕστηκα) του ρήματος ἵστημι με παθητική σημασία

Άλλες μορφές

• ἑστώς