ἐρημότοπος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἐρημότοπος < ἐρημό- + -τοπος

ἐρημότοπος > νέα ελληνική: ερημότοπος

Ουσιαστικό

ἐρημότοπος αρσενικό

• τόπος ακατοίκητος, έρημος

  ※  Ἐκεῖ εἰς τὸν ἐρημότοπον καὶ εἰς τα θαλασσοβράχια

  ⌘Ανώνυμος, 13ος-15ος αιώνας, Αφήγησις Λιβίστρου και Ροδάμνης, Neapolitanus (αρχές 16ου αιώνα), 2922

Κλιτικοί τύποι

• τὸν ἐρημότοπον (αιτιατική ενικού)

Συγγενικά

• ἐρημοτοπία
• → και δείτε τη λέξη ἐρημο-

Πηγές

• ἐρημότοπος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].