Ενεργητικός Παρακείμενος
|
προσωπικές εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
ἐγώ
|
ἐπιτετύχηκα
|
ἐπιτετυχήκω / ἐπιτετυχηκώς, ἐπιτετυχηκυῖα, ἐπιτετυχηκός ὦ
|
ἐπιτετυχήκοιμι / ἐπιτετυχηκώς, ἐπιτετυχηκυῖα, ἐπιτετυχηκός εἴην
|
-
|
σύ
|
ἐπιτετύχηκας
|
ἐπιτετυχήκῃς / ἐπιτετυχηκώς, ἐπιτετυχηκυῖα, ἐπιτετυχηκός ᾖς
|
ἐπιτετυχήκοις / ἐπιτετυχηκώς, ἐπιτετυχηκυῖα, ἐπιτετυχηκός εἴης
|
ἐπιτετυχηκώς, ἐπιτετυχηκυῖα, ἐπιτετυχηκός ἴσθι
|
οὗτος
|
ἐπιτετύχηκε
|
ἐπιτετυχήκῃ / ἐπιτετυχηκώς, ἐπιτετυχηκυῖα, ἐπιτετυχηκός ᾖ
|
ἐπιτετυχήκοι / ἐπιτετυχηκώς, ἐπιτετυχηκυῖα, ἐπιτετυχηκός εἴη
|
ἐπιτετυχηκώς, ἐπιτετυχηκυῖα, ἐπιτετυχηκός ἔστω
|
ἡμεῖς
|
ἐπιτετυχήκαμεν
|
ἐπιτετυχήκωμεν / ἐπιτετυχηκότες, ἐπιτετυχηκυῖαι, ἐπιτετυχηκότα ὦμεν
|
ἐπιτετυχήκοιμεν / ἐπιτετυχηκότες, ἐπιτετυχηκυῖαι, ἐπιτετυχηκότα εἴημεν/εἶμεν
|
-
|
ὑμεῖς
|
ἐπιτετυχήκατε
|
ἐπιτετυχήκητε / ἐπιτετυχηκότες, ἐπιτετυχηκυῖαι, ἐπιτετυχηκότα ἦτε
|
ἐπιτετυχήκοιτε / ἐπιτετυχηκότες, ἐπιτετυχηκυῖαι, ἐπιτετυχηκότα εἴητε/εἶτε
|
ἐπιτετυχηκότες, ἐπιτετυχηκυῖαι, ἐπιτετυχηκότα ἔστε
|
οὗτοι
|
ἐπιτετυχήκασι(ν)
|
ἐπιτετυχήκωσι(ν) / ἐπιτετυχηκότες, ἐπιτετυχηκυῖαι, ἐπιτετυχηκότα ὦσι(ν)
|
ἐπιτετυχήκοιεν / ἐπιτετυχηκότες, ἐπιτετυχηκυῖαι, ἐπιτετυχηκότα εἴησαν/εἶεν
|
ἐπιτετυχηκότες, ἐπιτετυχηκυῖαι, ἐπιτετυχηκότα ἔστων
|
ονοματικοί τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
ἐπιτετυχηκέναι
|
ἐπιτετυχηκώς
|
ἐπιτετυχηκυῖα
|
ἐπιτετυχηκός
|