ἐπικός

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἐπικός	ἡ	ἐπική	τὸ	ἐπικόν
γενική	τοῦ	ἐπικοῦ	τῆς	ἐπικῆς	τοῦ	ἐπικοῦ
δοτική	τῷ	ἐπικῷ	τῇ	ἐπικῇ	τῷ	ἐπικῷ
αιτιατική	τὸν	ἐπικόν	τὴν	ἐπικήν	τὸ	ἐπικόν
κλητική ὦ!		ἐπικέ		ἐπική		ἐπικόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἐπικοί	αἱ	ἐπικαί	τὰ	ἐπικᾰ́
γενική	τῶν	ἐπικῶν	τῶν	ἐπικῶν	τῶν	ἐπικῶν
δοτική	τοῖς	ἐπικοῖς	ταῖς	ἐπικαῖς	τοῖς	ἐπικοῖς
αιτιατική	τοὺς	ἐπικούς	τὰς	ἐπικᾱ́ς	τὰ	ἐπικᾰ́
κλητική ὦ!		ἐπικοί		ἐπικαί		ἐπικᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐπικώ	τὼ	ἐπικᾱ́	τὼ	ἐπικώ
γεν-δοτ	τοῖν	ἐπικοῖν	τοῖν	ἐπικαῖν	τοῖν	ἐπικοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐπικός < ἔπος + -ικός

Επίθετο

ἐπικός

• επικός

Πηγές

• ἐπικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.