ἐντριβής

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἐντριβής	τὸ ἐντριβές	οἱ, αἱ ἐντριβεῖς	τὰ ἐντριβῆ
Γενική	τοῦ, τῆς ἐντριβοῦς	τοῦ ἐντριβοῦς	τῶν ἐντριβῶν	τῶν ἐντριβῶν
Δοτική	τῷ, τῇ ἐντριβεῖ	τῷ ἐντριβεῖ	τοῖς, ταῖς ἐντριβέσι(ν)	τοῖς ἐντριβέσι(ν)
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἐντριβῆ	τὸ ἐντριβές	τοὺς, τὰς ἐντριβεῖς	τὰ ἐντριβῆ
Κλητική	ἐντριβές	ἐντριβές	ἐντριβεῖς	ἐντριβῆ
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἐντριβεῖ
Γενική-Δοτική			ἐντριβοῖν

Ετυμολογία

ἐντριβής < ἐντρίβω < ἐν + τρίβω

Επίθετο

ἐντριβής

• εντριβής