- ἐλλάμπω < (ἐν-) ἐλ- + λάμπω
ἐλλάμπω (παθητική φωνή: ἐλλάμπομαι)
- λάμπω (ζωηρά)
- ※ πολλοὺς μὲν αὐτῶν Σείριος καθαυανεῖ ὀξὺς ἐλλάμπων. (Αρχίλοχος, Αποσπάσματα, 107, 1-2· πβ. Πλούταρχος, Ηθικά, Συμποσιακά Γʹ, ιʹ)
- φωτίζω, λαμπρύνω, προκαλώ έλλαμψη
- (μέσο) ἐλλάμπομαι: δοξάζομαι, διακρίνομαι
ἐλλάμπω - ενεργητικοί τύποι
Ενεργητικός Παρατατικός
|
προσωπικές εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
ἐγώ
|
ἐνέλαμπον
|
-
|
-
|
-
|
σύ
|
ἐνέλαμπες
|
-
|
-
|
-
|
οὖτος
|
ἐνέλαμπε
|
-
|
-
|
-
|
ἡμεῖς
|
ἐνελάμπομεν
|
-
|
-
|
-
|
ὑμεῖς
|
ἐνελάμπετε
|
-
|
-
|
-
|
οὗτοι
|
ἐνέλαμπον
|
-
|
-
|
-
|
Ενεργητικός Μέλλοντας
|
προσωπικές εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
ἐγώ
|
ἐλλάμψω
|
-
|
ἐλλάμψοιμι
|
-
|
σύ
|
ἐλλάμψεις
|
-
|
ἐλλάμψοις
|
-
|
οὗτος
|
ἐλλάμψει
|
-
|
ἐλλάμψοι
|
-
|
ἡμεῖς
|
ἐλλάμψομεν
|
-
|
ἐλλάμψοιμεν
|
-
|
ὑμεῖς
|
ἐλλάμψετε
|
-
|
ἐλλάμψοιτε
|
-
|
οὗτοι
|
ἐλλάμψουσι(ν)
|
-
|
ἐλλάμψοιεν
|
-
|
ονοματικοί τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
ἐλλάμψειν
|
ἐλλάμψων
|
ἐλλάμψουσα
|
ἐλλάμψον
|
Ενεργητικός Αόριστος α'
|
προσωπικές εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
ἐγώ
|
ἐνέλαμψα
|
ἐλλάμψω
|
ἐλλάμψαιμι
|
-
|
σύ
|
ἐνέλαμψας
|
ἐλλάμψῃς
|
ἐλλάμψαις / ἐλλάμψειας
|
ἔλλαμψον
|
οὗτος
|
ἐνέλαμψε
|
ἐλλάμψῃ
|
ἐλλάμψαι / ἐλλάμψειεν
|
ἐλλαμψάτω
|
ἡμεῖς
|
ἐνελάμψαμεν
|
ἐλλάμψωμεν
|
ἐλλάμψαιμεν
|
-
|
ὑμεῖς
|
ἐνελάμψατε
|
ἐλλάμψητε
|
ἐλλάμψαιτε
|
ἐλλάμψατε
|
οὗτοι
|
ἐνέλαμψαν
|
ἐλλάμψωσι(ν)
|
ἐλλάμψαιεν / ἐλλάμψειαν
|
ἐλλαμψάντων / ἐλλαμψάτωσαν
|
ονοματικοί τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
ἐλλάμψαι
|
ἐλλάμψας
|
ἐλλάμψασα
|
ἐλλάμψαν
|
|