Ἀγκυρανός

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Ἀγκυρανός	ἡ	Ἀγκυρανή	τὸ	Ἀγκυρανόν
γενική	τοῦ	Ἀγκυρανοῦ	τῆς	Ἀγκυρανῆς	τοῦ	Ἀγκυρανοῦ
δοτική	τῷ	Ἀγκυρανῷ	τῇ	Ἀγκυρανῇ	τῷ	Ἀγκυρανῷ
αιτιατική	τὸν	Ἀγκυρανόν	τὴν	Ἀγκυρανήν	τὸ	Ἀγκυρανόν
κλητική ὦ!		Ἀγκυρανέ		Ἀγκυρανή		Ἀγκυρανόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Ἀγκυρανοί	αἱ	Ἀγκυραναί	τὰ	Ἀγκυρανᾰ́
γενική	τῶν	Ἀγκυρανῶν	τῶν	Ἀγκυρανῶν	τῶν	Ἀγκυρανῶν
δοτική	τοῖς	Ἀγκυρανοῖς	ταῖς	Ἀγκυραναῖς	τοῖς	Ἀγκυρανοῖς
αιτιατική	τοὺς	Ἀγκυρανούς	τὰς	Ἀγκυρανᾱ́ς	τὰ	Ἀγκυρανᾰ́
κλητική ὦ!		Ἀγκυρανοί		Ἀγκυραναί		Ἀγκυρανᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Ἀγκυρανώ	τὼ	Ἀγκυρανᾱ́	τὼ	Ἀγκυρανώ
γεν-δοτ	τοῖν	Ἀγκυρανοῖν	τοῖν	Ἀγκυραναῖν	τοῖν	Ἀγκυρανοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

Ἀγκυρανός < Ἄγκυρ(α) + -ανός

Επίθετο

Ἀγκυρανός, -ή, -όν

• (ελληνιστική κοινή) που κατάγεται από την Ἄγκυρα (Άγκυρα)

  ※  Επιγραφή SEG 44:191, Αττική, Αθήνα @epigraphy.packum.org

  Ἀπολλώνιος
  Μενάνδρου
  Ἀγκυρανός

Πηγές

• Ἀγκυρανός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.