ἄναξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ᾰνακτ-
ονομαστική	ὁ	ἄναξ	οἱ	ἄνακτες
γενική	τοῦ	ἄνακτος	τῶν	ἀνάκτων
δοτική	τῷ	ἄνακτῐ	τοῖς	ἄναξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἄνακτᾰ	τοὺς	ἄνακτᾰς
κλητική ὦ!		ἄναξ		ἄνακτες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἄνακτε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀνάκτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἄναξ' όπως «ἄναξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄναξ, ήδη μυκηναϊκή 𐀷𐀙𐀏 (wa-na-ka) < ϝάναξ, πιθανό δάνειο

Για το ἀνάκτωρ → δείτε τη λέξη ἀνάσσω

Ουσιαστικό

ἄναξ, ἄνακτος αρσενικό (θηλυκό ἄνασσα)

1. (αξίωμα, πολιτική) άρχοντας, βασιλιάς, κυρίαρχος
2. (στον Όμηρο) αρχηγός στρατού
3. τιμητικός τίτλος που αποδίδεται σε θεούς, ηγέτες, μέλη της βασιλικής οικογένειας ή γενικότερα σε πολύ σημαντικά πρόσωπα
4. οικοδεσπότης

Συνώνυμα

• ἀνάκτωρ
• → δείτε και τη λέξη βασιλεύς

Παράγωγα

παράγωγα & σύνθετα

• -άναξ Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -άναξ στο Βικιλεξικό

• ἀμφιάνακτες
• ἀνακτόρεος
• ἀνακτορία
• ἀνακτόριος
• ἀνάκτορον
• ἀνάκτωρ
• ἀναξίαλος
• ἀναξιβρέντας
• ἀναξίμολπος
• ἄναξις
• ἀναξιφόρμιγξ
• ἀστυάναξ, Ἀστυάναξ
• Ἑρμησιάναξ
• εὐδιάναξ
• εὐρύαναξ
• ἱππιάναξ
• Καλλιάναξ
• πασιάναξ
• Πεισιανάκτειος
• Πεισιάναξ
• χειρῶναξ (χειροάναξ)

Πηγές

• ἄναξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄναξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.