ἀφανής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀφανής	τὸ	ἀφανές
γενική	τοῦ/τῆς	ἀφανοῦς	τοῦ	ἀφανοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	ἀφανεῖ	τῷ	ἀφανεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀφανῆ	τὸ	ἀφανές
κλητική ὦ!		ἀφανές		ἀφανές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀφανεῖς	τὰ	ἀφανῆ
γενική	τῶν	ἀφανῶν	τῶν	ἀφανῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀφανέσῐ(ν)	τοῖς	ἀφανέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀφανεῖς	τὰ	ἀφανῆ
κλητική ὦ!		ἀφανεῖς		ἀφανῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀφανεῖ	τὼ	ἀφανεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ἀφανοῖν	τοῖν	ἀφανοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀφανής < ἀ- στερητικό + -φανής (φαίνομαι)

Επίθετο

ἀφανής, -ής, -ές

1. αόρατος, αφανής
2. απαρατήρητος
3. άγνωστος, αβέβαιος

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 2, 34.3

   ἔνεστι δὲ τὰ ὀστᾶ ἧς ἕκαστος ἦν φυλῆς. μία δὲ κλίνη κενὴ φέρεται ἐστρωμένη τῶν ἀφανῶν, οἳ ἂν μὴ εὑρεθῶσιν ἐς ἀναίρεσιν.

   Τα οστά του κάθε νεκρού είναι στο φέρετρο της φυλής του. Ένα όμως φέρετρο το μεταφέρουν κενό. Είναι των αφανών, εκείνων που τα σώματα δεν βρέθηκαν για περισυλλογή.

   Μετάφραση (1965-1968): Άγγελος Σ. Βλάχος, Αθήνα:Γαλαξίας @greek‑language.gr

Παράγωγα

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη φαίνω

Πηγές

• ἀφανής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀφανής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.