ἀσπάσιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ἀσπάσιος	ἡ	ἀσπασίᾱ	τὸ	ἀσπάσιον
γενική	τοῦ	ἀσπασίου	τῆς	ἀσπασίᾱς	τοῦ	ἀσπασίου
δοτική	τῷ	ἀσπασίῳ	τῇ	ἀσπασίᾳ	τῷ	ἀσπασίῳ
αιτιατική	τὸν	ἀσπάσιον	τὴν	ἀσπασίᾱν	τὸ	ἀσπάσιον
κλητική ὦ!		ἀσπάσιε		ἀσπασίᾱ		ἀσπάσιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἀσπάσιοι	αἱ	ἀσπάσιαι	τὰ	ἀσπάσιᾰ
γενική	τῶν	ἀσπασίων	τῶν	ἀσπασίων	τῶν	ἀσπασίων
δοτική	τοῖς	ἀσπασίοις	ταῖς	ἀσπασίαις	τοῖς	ἀσπασίοις
αιτιατική	τοὺς	ἀσπασίους	τὰς	ἀσπασίᾱς	τὰ	ἀσπάσιᾰ
κλητική ὦ!		ἀσπάσιοι		ἀσπάσιαι		ἀσπάσιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀσπασίω	τὼ	ἀσπασίᾱ	τὼ	ἀσπασίω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀσπασίοιν	τοῖν	ἀσπασίαιν	τοῖν	ἀσπασίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀσπάσιος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἀσπάσιος, -α, -ον

1. καλοδεχούμενος, ευπρόσδεκτος
2. ιδιαίτερα ευχαριστημένος

Συγγενικά

• ἀσπασίως
• ἀσπάζομαι
• ἀσπασμός
• Ἀσπάσιος / Ἀσπασία
• Ἀσπάσις
• Ἀσπασίς
• Ἄσπασις

Πηγές

• ἀσπάσιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀσπάσιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.