ἀρουραῖος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	ᾰ̓ρουραιο-
ονομαστική	ὁ	ἀρουραῖος	ἡ	ἀρουραίᾱ	τὸ	ἀρουραῖον
γενική	τοῦ	ἀρουραίου	τῆς	ἀρουραίᾱς	τοῦ	ἀρουραίου
δοτική	τῷ	ἀρουραίῳ	τῇ	ἀρουραίᾳ	τῷ	ἀρουραίῳ
αιτιατική	τὸν	ἀρουραῖον	τὴν	ἀρουραίᾱν	τὸ	ἀρουραῖον
κλητική ὦ!		ἀρουραῖε		ἀρουραίᾱ		ἀρουραῖον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἀρουραῖοι	αἱ	ἀρουραῖαι	τὰ	ἀρουραῖᾰ
γενική	τῶν	ἀρουραίων	τῶν	ἀρουραίων	τῶν	ἀρουραίων
δοτική	τοῖς	ἀρουραίοις	ταῖς	ἀρουραίαις	τοῖς	ἀρουραίοις
αιτιατική	τοὺς	ἀρουραίους	τὰς	ἀρουραίᾱς	τὰ	ἀρουραῖᾰ
κλητική ὦ!		ἀρουραῖοι		ἀρουραῖαι		ἀρουραῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀρουραίω	τὼ	ἀρουραίᾱ	τὼ	ἀρουραίω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀρουραίοιν	τοῖν	ἀρουραίαιν	τοῖν	ἀρουραίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «ὡραῖος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀρουραῖος < ἄρουρ(α) + < → και δείτε τη λέξη ἀρόω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

ἀρουραῖος, -α, -ον

1. αγροτικός, χωριάτικος
2. ἀρουραῖος μῦς: αρουραίος, ποντικός που είναι αγροτικός (αρουραίος)

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ἄρουρα

Πηγές

• ἀρουραῖος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀρουραῖος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.